ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΡΙΤΗ (Τῶν Μυροφόρων) ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΡΙΤΗ

Τῶν Μυροφόρων

Ἐκ τοῦ κατά Μάρκον

Κεφ. ιε’, 43-47 καί ιστ’, 1-8

όν καιρό ἐκεῖνο, ὁ Ἰωσήφ ἀπό τήν Ἀριμαθαία, βουλευτής πλούσιος, πού καί αὐτός προσδοκοῦ-σε τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ, τόλμησε καί πῆγε στόν Πιλᾶτο καί τοῦ ἐζήτησε τό σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. Ὁ Πιλᾶτος ὅμως ἀπόρησε, γιά τό πῶς πέθανε τόσο γρήγορα. Καί ἐφώναξε τόν ὑπεύθυνο τοῦ στρατιωτικοῦ ἀποσπάσματος   καί τόν ἐρώτησε, ἄν εἶχε πράγματι πεθάνει! Καί ὅταν αὐ-τός τοῦ τό ἐπιβεβαίωσε, ἐχάρισε τό σῶμα στόν Ἰωσήφ.

Τότε ἐκεῖνος, ἀφοῦ ἀγόρασε ἕνα σεντόνι, τόν κατέβασε (ἀπό τόν σταυρό), τόν ἐτύλιξε στό σεντόνι, καί τόν ἔβαλε σέ μνημεῖο πού ἦταν λαξεμένο σέ βράχο. Καί ἐκύλισε στήν εἴσοδο τοῦ μνημείου ἕνα μεγάλο λίθο.  Ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή καί ἡ Μαρία τοῦ Ἰωσῆ παρακολουθοῦσαν ποῦ τόν ἐνταφιάζουν.

Καί ἀφοῦ πέρασε τό Σάββατο, ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή καί ἡ Μαρία τοῦ Ἰακώβου καί ἡ Σαλώμη, ἀγόρασαν ἀρώ-ματα γιά νά πᾶνε στόν τάφο καί νά ἀλείψουν τό σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. Καί πολύ πρωΐ τήν ἑπομένη τοῦ Σαββάτου (δηλαδή τήν Κυριακή), ἔφθασαν στό μνημεῖο ὅταν πλέον εἶχε ἀνα-τείλει ὁ ἥλιος.

Πηγαίνοντας στό μνῆμα σκεφτόντουσαν:

- Ποιός θά μᾶς ἀποκυλίσει τήν μεγάλη πέτρα πού εἶ-ναι στήν εἴσοδο τοῦ μνημείου;

 Μόλις ὅμως ἔφτασαν καί μποροῦσαν νά δοῦν, βλέπουν ὅτι ἔχει κυλισθεῖ μακρυά ἡ πέτρα πού ἦταν πράγματι ὑπερβολικά μεγάλη.  Ὅταν λοιπόν μπῆκαν στό μνημεῖο, εἶ-δαν ἕνα νεαρό νά κάθεται στήν δεξιά πλευρά,     ντυμένο μέ λευκά ροῦχα καί ἐξεπλάγησαν.

          Αὐτός τούς εἶπε:

- Γιατί ἐκπλήττεσθε; Τόν Ἰησοῦν δέν ἀναζητεῖτε τόν Ναζαρηνό, τόν Ἑσταυρωμένοϗ Ἀνεστήθη, δέν εἶναι ἑδῶ. Νά ὁ τόπος πού εἶχαν ἀποθέσει τό σῶμα Του. Πηγαίνετε ὅμως καί πέστε στούς μαθητές Του καί στόν Πέτρο, ὅτι προπορεύεται καί σᾶς περιμένει στήν Γαλιλαία. Ἐκεῖ θά τόν δεῖτε ὅπως σᾶς ἔχει εἰπεῖ,

          Τότε οἱ γυναῖκες βγῆκαν ἀπό τό μνημεῖο καί ἔφυγαν τρέχοντας· τίς εἶχε ὅμως καταλάβει τρόμος καί ἔκπληξη τό-σο μεγάλη πού δέν εἶπαν σέ κανέναν τίποτε, γιατί φοβόντουσαν.-